Forum Dog's Paw :) Strona Główna FAQ Użytkownicy Szukaj Grupy Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj Rejestracja
Dog's Paw :)
Psia łapa - rasy, porady, szkolenie. Zapraszamy!
 Szpic wilczy Zobacz następny temat
Zobacz poprzedni temat
Napisz nowy temat Odpowiedz do tematu
Autor Wiadomość
Apple_x3
Administrator
Administrator



Dołączył: 08 Mar 2008
Posty: 117
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Będzin

PostWysłany: Wto 14:38, 11 Mar 2008 Powrót do góry

Image
Szpic wilczy to prastara rasa o efektownym i dumnym wyglądzie. Cechą charakterystyczną są spiczaste i stojące uszy, ogon noszony wysoko na grzbiecie oraz wilczaste umaszczenie. Jest to pies bardzo inteligentny, sprytny, odważny i oddany swemu panu, niesamowicie łakomy na jedzenie i pieszczoty. Ma silne poczucie własnego terytorium, którego wszędzie zacięcie broni. Jego duma i niezależność dodają mu uroku i nie muszą być kłopotliwe, jeżeli szczeniak od małego zna swoje właściwe miejsce w rodzinie.

Kraj pochodzenia: Niemcy

Data publikacji obowiązującego wzorca: 05.03.1998

Użytkowanie: pies pilnujący i towarzyski

Klasyfikacja FCI: grupa 5 - szpice i psy ras pierwotnych, sekcja 4 - szpice europejskie.


Bez prób pracy.

Krótki rys historyczny: Szpice niemieckie są potomkami psa torfowego epoki kamiennej Canis familiaris palustris Ruthimeyer oraz późniejszego "szpica z okresu domów na palach" i najstarszą rasą psów Europy Środkowej. Wiele innych ras wywodzi się od nich. W krajach nie niemieckojęzycznych szpice wilcze nazywane są Keeshond, a szpice miniaturowe Pomeranian.

Wrażenie ogólne: Szpice ujmują piękną okrywą włosową, sterczącą dzięki obfitemu pod­szerstkowi. Szczególną uwagę zwraca obfita, grzywiasta kryza wokół szyi i puszysty ogon, noszony dumnie nad grzbietem. Lisia głowa z żywymi oczyma i małe, spiczaste, blisko siebie osadzone uszy nadają szpicowi charakterystyczny dla niego zuchwały wygląd.

Ważne proporcje: Stosunek wysokości w kłębie do długości psa wynosi 1:1.

Zachowanie i charakter: Szpic niemiecki jest zawsze czujny, żwawy, niezwykle przywiązany do swojego właściciela. Jest bardzo pojętny i łatwy do wychowania. Nieuf­ność w stosunku do obcych i brak instynktu myśliwskiego predysponują go do roli idealnego stróża domu i podwórka. Nie jest ani bojaźliwy, ani agresywny. Jego zasadnicze cechy to niewrażliwość na warunki klimatyczne, masywność i długowieczność.

Głowa: Mózgoczaszka średniej wielkości, oglądana od góry najszersza w części tylnej i zwęża się klinowato aż do czubka nosa. Stop średnio zaznaczony, wyraźny, ale nie urwany.
Trzewioczaszka: Nos okrągły, mały, czysto czarny; ciemnobrązowy u wszystkich szpiców brunatnych.
Kufa niezbyt długa, ani gruba (toporna), ani zbyt spiczasta, w dobrej proporcji do mózgoczaszki (u szpiców wilczych - keeshond, szpiców dużych i średnich ok. 2 : 3, u szpiców małych i miniaturowych -Pomeranian ok. 2:4. Wargi nie opadające, przylegające ciasno nie tworzą fałd w kącikach fafli. U szpiców wszelkich maści czarnopigmentowane, ale u brunatnych brązowe.
Szczęki/zęby: Szczęki normalnie rozwinięte, z pełnym zgryzem nożyco­wym z 42 zębami zgodnie ze wzorem zębowym. Górny rząd sieka­czy sięga poza dolny bez szczeliny, a zęby w szczęce ustawione są pionowo. U małych i miniaturowych szpiców (pomeranian) tolero­wany jest nieznaczny ubytek przedtrzonowców. U wszystkich szpiców dopuszczalny jest zgryz cęgowy.
Policzki łagodnie zaokrąglone, nie wystające.
Oczy średniej wielkości, migdałowate, ustawione nieco ukośnie, ciemne. Powieki ciemnopigmentowane, u wszystkich szpiców brunatnych ciemnobrązowe.
Uszy małe, ustawione stosunkowo blisko siebie, osadzone wysoko, trójkątne; noszone zawsze pionowo ze sztywnymi czubkami.

Szyja: średniej długości, osadzona szeroko na łopatkach, lekko wysklepiona na karku, bez podgardla, okryta grzywiastym kołnierzem włosów.

Tułów: Linia górna profilu zaczyna się na czubku pionowo noszonych, sterczących uszu i łagodnym łukiem przechodzi w krótki, prosty grzbiet. Sylwetkę zaokrągla puszysty, powiewający ogon, pokrywający częściowo grzbiet.
Kłąb/grzbiet: Wysoki kłąb przechodzi nieznacznie w krótkie, proste, silne plecy.
Lędźwie krótkie, szerokie i silne.
Zad szeroki, krótki, nie opadający.
Klatka piersiowa głęboka, dobrze wysklepiona, przedpiersie dobrze rozwinięte.
Dolna linia profilu i brzuch: Klatka piersiowa sięgająca daleko, brzuch tylko średnio podciągnięty.
Ogon wysoko osadzony, średniej długości, przy nasadzie zwinięty w górę i do przodu, ciasno przylegający do grzbietu, bardzo puszyście owłosiony. Dopuszczalna jest podwójna pętla na końcu ogona.

Kończyny
Kończyny przednie proste, raczej szeroko ustawione.
Kończyny tylne bardzo silnie umięśnione i do stawu skokowego w bujnych portkach. Ustawione prosto i równolegle.

Okrywa włosowa: Włos Szpice niemieckie mają podwójną okrywę włosową: długie, proste, sterczące włosy okrywowe i krótki, gęsty, waciasty podszerstek. Głowa, uszy, przody kończyn i stopy mają włos krótki i gęsty (aksa­mitny), reszta ciała pokryta jest długim, bujnym włosem; włos nie jest falisty, ani kędzierzawy, ani kudłaty, na grzbiecie nie ma przedziałka. Szyję i łopatki pokrywa gęsta grzywa. Kończyny przednie z tyłu z obfitymi frędzlami, kończyny tylne od zadu do stawu skokowego ubrane w obszerne portki, ogon puszysty.

Umaszczenie:
a) szpic wilczy - keeshond: szary,
b) szpic duży: czarny, brązowy, biały,
c) szpic średni: czarny, brązowy, biały, pomarańczowy, szary, także innej maści,
d) szpic mały: czarny, brązowy, biały, pomarańczowy, szary, innej maści
e) szpic miniaturowy - pomeranian: czarny, brązowy, biały, pomarańczowy, szary, innej maści.

Wielkość i waga:
Wysokość w kłębie:
a) szpic wilczy (keeshond) 49 cm ± 6 cm,
b) szpic duży 46 cm ± 4 cm,
c) szpic średni 34 cm ± 4 cm,
d) szpic mały 26 cm ± 3 cm,
e) szpic miniaturowy 20 cm ± 2 cm.
(osobniki poniżej 18 cm są niepożądane).
Waga: Każda wielkość musi mieć odpowiednią do niej wagę.

Błędy: Każde odchylenie od wymienionych wyżej punktów musi być uznawane za błąd, którego ocena jest wprost proporcjonalna do stopnia odchylenia.
Poważne błędy:
- błędy w budowie,
- zbyt płaska głowa, wyraźnie jabłkowata,
- nos, fafle, powieki barwy mięsnej,
- braki w uzębieniu u szpiców wilczych (keeshond), szpiców dużych i średnich,
- oczy zbyt duże lub za jasne, oczy wypukłe,
- błędy w aparacie ruchu,
- u szpiców wilczych braki rysunku pyska.
Błędy wykluczające:
- nie zamknięte ciemiączko,
- przodo- lub tyłozgryz,
- ektropium lub entropium,
- obwisłe uszy,
- wyraźne białe plamy u wszystkich innych szpiców niż białe.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Apple_x3 dnia Wto 14:43, 11 Mar 2008, w całości zmieniany 3 razy
Zobacz profil autora
korkowa
lubi psy
lubi psy



Dołączył: 08 Mar 2008
Posty: 86
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Sosnowiec

PostWysłany: Wto 14:55, 11 Mar 2008 Powrót do góry

Śliczne są SW Cool
z grupy V po za huskym uwielbiam właśnie szpice wilcze..są piękne i maja super charaktery... Smile


Post został pochwalony 0 razy
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:      
Napisz nowy temat Odpowiedz do tematu


 Skocz do:   



Zobacz następny temat
Zobacz poprzedni temat
Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group :: FI Theme
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Regulamin